ب‌ام‌و (BMW) که کوتاه شدهٔ عبارت آلمانی Bayerische Motoren Werke به معنای صنایع موتوری باواریا است، یک کمپانی مستقل آلمانی و از تولید کنندگان بنام خودروی سواری و موتورسیکلت در جهان است. دفتر مرکزی این کمپانی در مونیخ واقع است. این کمپانی تملک کارخانه‌های رولز رویس (Rolls-Royce) و مینی (MINI) و کارخانه موتورسیکلت سازی هاسکوارنا را در اختیار دارد و پیش از این کمپانی روور(Rover) را نیز در اختیار داشته‌است. در سال ۲۰۱۰، گروه ب ام و ۱۴۸۱۲۵۳ دستگاه خودرو و ۱۱۲۲۷۱ دستگاه موتورسیکلت تولید کرد.
فرانتس جوزف پوپ، یکی از ۳ بنیانگذار کمپانی خودروسازی ب ام و است.
کارخانه ب ام دابلیو در سال ۱۹۱۷ به عنوان یک کارخانه تولید موتور هواپیما تاسیس شد. در سال ۱۹۱۸ و با پایان جنگ جهانی اول، کارخانه به دلیل قطع نامهٔ ورسای وادار شد که بخش تولیدهای موتور هواپیمای خود را متوقف کند. این کارخانه تا سال ۱۹۲۳ تنها موتور سیکلت می‌ساخت و با برداشته شدن تحریم‌ها در سال ۱۹۲۸ آغاز به تولید خودرو کرد.
نخستین خودروی تولیدی ب ام و، دیکسی بود، که بر پایه آستین ۷ و تحت لیسانس شرکت موتور آستین تولید شد.
لوگوی آبی رنگ این کارخانه از شکل پره‌های در حال چرخش هواپیما الهام گرفته شده است. این موضوع در سال ۱۹۲۹ مورد تایید این کارخانه قرار گرفت.
عوامل زیادی در طراحی چنین نشانی تاثیر داشتند که در این میان می‌توان به پرچم ایالت باواریا که به رنگ آبی و سفید است و هم چنین کارخانهٔ موتورسازی راپ (Rapp Motorenwerke) که آن هم در باواریا بود و رنگ‌های آبی و سفید را در نشان خود به کار برده بود؛ اشاره کرد. نخستین موفقیت این شرکت تولید هواپیماهای IIa inline-six بود که در زمان پیکارهای جنگی ایجاد شد. در هنگامهٔ جنگ جهانی دوم نیز ب ام و دوباره دست به تولید هواپیما و موتورهای آن برای نیروی هوایی آلمان زد.
پس از جنگ دوم جهانی و مواجهه بخش خودروسازی کارخانه در سال ۱۹۵۹ با دشواری‌های مالی جدی، سهامداران باید تصمیم می‌گرفتند که تولید خودرو را ادامه دهند یا کارخانه را معلق کنند. آنها پس از بررسی‌ها، تصمیم گرفتند به کار خود ادامه دهند. ب ام و حقوق تولید خودرویی ایتالیایی به نام ایزو ایستا را خریداری نمود. تولید این خودروی کوچک با قوای محرکهٔ موتورسیکلت‌های ب ام و باعث سود دهی و موفقیت نسبی دوبارهٔ کارخانه شد و آن را از ورشکستگی نجات داد. در همان سال بود که ۴۵٪ سهام این شرکت توسط خانوادهٔ کوانت (Quandt) خریداری شد و بقیه نیز به صورت عمومی به مردم واگذار شد.
ب ام و در سال ۱۹۶۶ کارخانهٔ هانس گلس واقع در دینگل فینگ آلمان را خریداری نمود. چنین رایج است که دلیل اصلی خریداری این کارخانه، دستیابی به دانش تولید تسمه تایم برای موتورهایی با میل سوپاپ در بالا، بوده است. از آن پس خودروهای گلس با آرم ب ام و عرضه می‌شد.
در سال ۱۹۹۲ ب ام و شروع به خریداری یک تاسیسات عظیم طراحی در کالیفرنیای آمریکا کرد که پیش از این متعلق به استودیوDesignworksUSA بود. تملک کامل این تاسیسات تا ۱۹۹۵ به طول انجامید.
ب ام و در سال ۱۹۹۴ گروه انگلیسی روور (Rover)، شامل برندهای تولیدی روور، لندروور و ام جی را خریداری کرد. پس از شش سال زیاندهی شدید در سال ۲۰۰۰ ب ام و تصمیم به فروش روور گرفت. ام جی و روور به کنسرسیوم فینیکس (Phoenix) و لندروور به کمپانی فورد فروخته شد. ولی ب ام و در مقابل حقوق مربوط به مینی (MINI) و رولزرویس را به دست آورد.
در سال ۲۰۰۲ طراحی خودروهای ب ام و دچار تغییرات شدیدی شد. از آن جمله می‌توان به طرح‌های رادیکال ب ام و سری ۷ و ب ام و زد ۴ به وسیله کریس بنگل سرطراح معروف ب ام و اشاره کرد. در فوریه ۲۰۰۹ کریس بنگل اعلام کرد پس از هفده سال از ب ام و جدا خواهد شد. از آن زمان آدریان فن هایدونک هلندی که معاون و دست راست کریس بنگل به شمار می‌رفت جایگزین او در سمت رئیس بخش طراحی ب ام و شده است.
در ژانویه ۲۰۱۲ ب ام و توسط فوربس (Forbes.com) به عنوان خوشنام ترین برند خودرویی دنیا شناخته شد
در سال ۲۰۰۶ گروه ب ام دابلیو (شامل مینی و رولزرویس) در ۵ کشور تعداد ۱،۳۶۶،۸۳۸ دستگاه خودرو تولید کرد. در سال ۲۰۱۰، تولیدات خودرویی این گروه به ۱۴۸۱۲۵۳ دستگاه رسید. براساس گزارش‌ها حدود ۵۶٪ خودروهای تولید شده با لوگوی ب ام و مجهز به موتور بنزینی و مابقی دیزلی هستند. حدود ۲۷٪ خودروهای بنزینی، چهار سیلندر و حدود ۹٪ نیز هشت سیلندر هستند. همچنین ب ام و با همکاری مونتاژکنندگان محلی، بعضی محصولات خود نظیر سری‌های ۳، ۵ و ۷ و ایکس ۳ را در کشورهای تایلند، روسیه، مصر،اندونزی، مالزی و هند تولید می‌کند.
اتومبیلهای تولیدی ب ام دابلیو به شرح زیر هستند:
ب ام و سری ۱ کوچکترین خودروی تولیدی ب ام و است که در سه نوع مختلف هاچبک، کوپه و کانورتیبل با ۱۱ نوع مختلف موتور بنزینی و دیزلی عرضه می‌شود. نسل اول ب ام و سری ۱ با کد تولیدی E۸۲/۸۸ در سال ۲۰۰۴ برای اولین بار به بازار عرضه شد. از سال ۲۰۱۱ نسل دوم این سری با کد تولیدی F۲۰ معرفی شد. این اتومبیل با ۱۱ نوع مختلف موتور عرضه می‌شود.
معروفترین و محبوبترین مدل ب ام دابلیو محسوب می‌شود که ساخت آن از سال ۱۹۷۵ بی وقفه ادامه دارد. تاکنون شش نسل ازب ام و سری ۳ به بازار عرضه شده است که همگی از بهترین سدان‌های کوچک موجود در بازار بوده‌اند. سری سه به تعادل خیره کننده و سیستم بی نظیر تعلیقش مشهور است که باعث شده بتواند بهتر از هر اتومبیلی دیگری در این کلاس، از هر پیچی عبور کند. در حال حاضر نسل ششم این اتومبیل با کد تولیدی F۳۰ و ۸ نوع مختلف موتور بنزینی و دیزلی و در چهار نوع مختلف سدان، کوپه، کانورتیبل و استیشن واگن عرضه می‌شود.معروف ترین این بی ام دبلیو ها بی ام دبلیو325آی هست
سدان سایز متوسط ب ام دابلیو از سال ۱۹۷۲ و طی شش نسل به بازار عرضه شده است. سری پنج از اسپرت ترین اتومبیلهای این کلاس است که در عین راحتی و جاداری، می‌تواند پا به پای یک خودروی اسپرت پیچ‌ها را پشت سر بگذارد. نسل ششم این اتومبیل با کد تولیدی F۱۰ در سال ۲۰۱۰ معرفی شد و در مدل‌های سدان و استیشن و با ۷ نوع مختلف موتور بنزینی و دیزلی در دسترس است.
مدل اسپرت بزرگ ب ام دابلیو محسوب می‌شود. این مدل در ابتدا به صورت دو در کوپه در سال ۱۹۷۶ به بازار معرفی شد اما تولید آن در سال ۱۹۸۹ متوقف گردید. در سال ۲۰۰۳ کمپانی تصمیم گرفت این مدل را بر پایه ب ام و سری ۵ بازسازی کند. از سال ۲۰۱۰ نیز نسل سوم این خودرو با کد F۱۲/F۱۳ در سه مدل کوپه، کانورتیبل (سقف باز شو) و گران کوپه (تلفیقی از کوپه و سدان به صورت کوپهٔ چهار در) و با سه موتور بنزینی و دو موتور دیزلی به بازار عرضه می‌شود. ب ام و سری ۶ با اینکه از فروش مطلوبی برخوردار بوده همواره هدف انتقادات گروهی از صاحب نظران و دوستداران ب ام و در زمینه طراحی خارجی بوده است.
بزرگترین و مجلل ترین خودروی سدان (چهار درب صندوق دار) ب ام و است که از سال ۱۹۷۷ تاکنون طی پنج نسل ساخته شده است. سری هفت اسپرت ترین خودرو در کلاس سدان‌های فول سایز محسوب می‌شود و همواره از پرطرفدارترین‌های این کلاس بوده است. این خودرو در حال حاضر به دو صورت عادی و کشیده، با سه نوع موتور بنزینی و دو موتور دیزلی تولید می‌شود. ب ام و به صورت تحقیقاتی این مدل را با موتور هیدروژنی نیز ساخته است.
کارخانهٔ ب ام و ابتدا شروع به ساخت موتور موتور سیکلت نمود، سپس در سال‌های آغازین جنگ جهانی اول شروع به ساخت موتور سیکلت کرد. اولین موتور سیکلت موفقیت آمیز این شرکت بعد از مدل به درد نخور (Helios and Flink) آر ۳۲ (R32) نام داشت. این موتور سیکلت دارای موتور بوکسر (Boxer)دوقلو بود که در آن سیلندر ICCE از هر طرف موتور سیکلت بیرون زده بود. به غیر از مدل‌های تکی نمامی مدل‌های موتور سیکلت‌های ساخته شده توسط ب ام ظاهری منحصربه‌فرد داشتند و این ظاهر را تا سال ۱۹۸۰ حفظ کردند. هنوز موتورهای ب ام و ای هستند که به همین شکل ساخته می‌شوند و نام خود را با سری آر بر زبان‌ها انداخته‌اند. در بحبوحه جنگ جهانی دوم ب ام و شروع به ساخت موتور سیکلت آر ۷۵ کرد که جایی برای نصب کنار خودرو داشت.
این همراه بود با طراحی یکتای آن که از روی زوندپ (Zündapp) کپی برداری شده بود و چرخ‌های آن همان چرخ‌های موتور بود و دیفرانسیل آن روی موتور قفل می‌شد. همین باعث استحکام بسیار زیاد آن شد به طوری که آن را به خودرو جیپ بسیار شبیه کرد.
در سال ۱۹۸۳ مدل‌های سری ک (K Series) پا به عرصهٔ وجود گذاشتند آنها را آجرهای پرنده (The Flying Brick) می‌نامیدند.(این نامگذاری به خاطر آن بود که اولین موتور این سری یعنی ک۱ (K1) به همین نام معروف بود. مدت اندکی پس از آن ب ام و شروع به تولیذ موتورهای سری گ (G)و سری اف (F) با موتور دقولوی روتاکس (Rotax) کرد.
در اوایل سال ۱۹۹۰ بود که ب ام و شروع به ارتقای مدل ایرهد (Airhead) بوکسر خود کرد. که بعدها به اویل هد (Oilhead) معروف شد. در سال ۲۰۰۲ موتورهای ایل هد دارای دو جرقه زن برای هر سیلندر بودند. در سال ۲۰۰۴ این شرکت میله (Shaft) ی بالانس داخلی را به موتور اضافه کرد این امر سبب افزایش ظرفیت آن به ۱۱۷۰ سی سی و افزایش توان آن به ۱۰۰ اسب بخار در مدلR۱۲۰۰GS شد که نسبت به مدل R۱۱۵۰GSبا مشخصه‌های ۸۵ اسب بخار و ۱۰۰۰ سی سی برتری زیادی داشت.
در سال ۲۰۰۴ ب ام و مدل K1200S را معرفی کرد. این موتور بسیار قوی و با تکنولوژی بالا و نشانهٔ تغییر نگرش ب ام و برای رقابت با موتور سازی‌هایی نظیر سوزوکی، کاوازاکی،هوندا و یاماها بود. مشخصات عمدهٔ آن موتور ۱۶۷ اسب بخاری و وزن سبک ان بود که باعث قابل رقابت آن موتور با بقیه هم دسته‌ها بود. در ضمن موتور توسط تیم فرمول ۱ ویلیامز طراحی شده بود. سیستم تعلیق عقب اتوماتیک از مزایای قابل توجه این مدل بود.
ب ام و یکی از بنیان گذاران ترمزهای ضدقفل در صنعت بود و از اوایل دههٔ ۸۰ شروع به استفاده از این سیستم در موتورهای خودش کرد. مدل‌های ۲۰۰۶ به این شرکت مجهز به سیستم‌های پیچیدهٔ جلوگیری از سر خوردن و کنترل تعادل الکترونیکی هستند. ب ام و مبدع سیستم‌های تعلیق برای موتور سیکلت است و زود تر از همه این سیستم‌ها را در موتور سیکلت‌های خود به کار برده‌است. بیستر مدل‌های مدن ب ام و دارای سیستم تعلیق عقب هستند. همچنین ب ام و از سیستم تعلیق دیگری نیز در موتورهای ۱۹۹۰ استفاده می‌کند که به Telelever معروف است و باعث می‌شود که تکان موتور به صورت قابل توجهی کاهش یابد،
باشگاههای زیادی در سرار جهان از ب ام و استفاده می‌کنند. برگترین‌های آنها سندکای موتور سواران ب ام و و صاحبان موتور سیکلت‌های ب ام و در آمریکا هستند که هر دو در کشور ایالات متحده قرار گرفته‌اند.
2013 © Tototagate. ALL Rights Reserved.
